Vijs in de knie

Na ongeveer 4 maanden sukkelen met een tenniselleboog, had ik nog maar 2 beurten bij de kiné te gaan.  2 à 3 maal in de week voor en na het werk kiné, is geen evidentie, maar het einde was in zicht!

Op 26 september besliste het lot hier echter anders over.  Bij het verlaten van de parking van m'n werk knalde een meisje - dat naar mijn mening uit het 'niets' kwam - met haar step tegen mijn voorwiel.  Hierdoor viel ik met fiets en al tegen de vlakte.  Aanvankelijk dacht ik dat het allemaal wel mee zou vallen.  Ik voelde dat m'n knie wat dik was, maar kon ze goed bewegen.  Toen ik mijn fiets probeerde te nemen, voelde ik direct dat er toch wel meer aan de hand was.  Ik kon niet stappen zonder door m'n knie te zakken.

Een ritje naar de spoeddienst was spijtig genoeg nodig.  Na lang wachten en platen te laten nemen, kwam de spoedarts met het verdict.  Een breukje aan m'n knie! Direct blijven overnachten dus om de dag nadien geopereerd te worden.  Ondertussen ziet m'n knie er mooi uit langs binnen.

De camera moest dus noodgedwongen voor onbepaalde tijd opgeborgen worden.

Na 6 weken, waarvan  4 weken met kiné, kan ik eindelijk mijn camera stilaan af en toe terug boven halen. Op stap gaan, lukt nog niet, maar ik werk hard aan het herstel en kijk alvast uit naar de dag dat ik terug op stap kan.